Erlijioa, Jesus eta erantzunak.

Erlijioa ez da soilik etika, morala, teoria, ohitura edota errituen edo praktika erlijiosoen multzoa. Gizakiaren dimentsioa da. Gizakiaren sakontasunean erabakitzen diren erabakien azken gordeleku horren dimentsioa da.

Izan ere, gizaki guztiak eta guztientzat misterioa gara. Misterioz inguratuta gaude. Zientziak gauza asko esaten dizkigu horri buruz, zientziak esparru asko ditu, ezagutza handia eraginez; beraz, esan genezake gaur egun ez dela posible zientifikoki mundu honetan jakin dezakeen guztia dakien gizaki entziklopedikoa.

Hala ere, egi handiak egiazki ezinbestekoak direnak -klasikoek "betiko egiak" deitzen zituzten- zientziatik erantzun gabe geratzen dira. Egi hauek oinarrizkoak izanangatik bizi izateko behar ditugunez garrantzitsuak dira. Egia horiek ez dira zientziaren eremukoak misteriokoak baizik eta fedean (sinestearekin edo ateismoarekin, azken finean, ateismoan ere fedea behar baita) soilik ebazten dira.

Gizon guztiek bere buruari galdetzen diote: Zergatik bizitza? Zergatik heriotza? Zergatik maitasuna eta norberekoikeria? bakea eta gorrotoa? barealdia eta bortizkeria? gosea, zapalkuntza, mina, gaixotasuna, zahartzaro, bakardadea, bidegabekeria, frustrazioa ...? Zergatik?

Duela bi mila urte, gizon bat Palestinako leku ilunean jaio zen eta 33 urte zituenean gurutze batean iltzatuta hil zuten. Jesus deitzen zen. Askok esan dute iluso bat edo beltzaile (inpostore) bat zela.

Hala ere, mila milioi gizakiok hartan sinesten dugu. Emakumezko jaiotako gizon bat izan zela uste dugu, baina uste dugu Jainkoa, Jainkoren Semea, ere bazela eta gu bere misterioa ezagutarazteko Jainkoak sortuta agertu zela gure artean. Hil zuten, baina berpiztu zen. Horregatik, ez zen soilik bizi izan, bizirik dirau. Askok hartan sinesten dugu Bera Bidea, Egia eta Bizitza dela. Hartan aurkitzen dugu gizakiaren funtsezko galderen erantzuna, historian zehar agertu diren beste edozein erantzun baino gehiago asetzen gaituena.

Milioika gizakik galdetzen dute. Jesukristo erantzuna da. Hura pertsonalki aurkitzea -eta ez beste gauza-, hori kristaua izatea da. Benedikto XVI.ak esandakoari erreparatuz: “Ez da kristau izaten hasten erabaki etiko batek edota ideia nagusi batek hartara eraginik, bizitzari aukera berria eta, beraz, behin betiko norabidea ematen dion gertakariarekin, Pertsonarekin aurkitzean baizik”. (Deus et caritas 1). Gure bizitzak Jesukristo adierazten duen neurrian gure galderei konponbidea eta gure existentziarako zentzu berri eta pozgarria aurkitu dugula adieraziko du.